Operacje mammoplastyki: redukcja, augmentacja, endoskopia laserowa, bez implantów, maskulinizacja. Etapy, rehabilitacja i powikłania

Mammoplastyka to ogólna nazwa szeregu technik chirurgicznych, których celem jest skorygowanie wielkości i kształtu gruczołów mlecznych. Jest to operacja wykonywana, jeśli istnieją wskazania po wstępnej diagnostyce, okresie przygotowawczym i wykluczeniu przeciwwskazań. Głównym celem zabiegu jest likwidacja estetycznych niedoskonałości piersi u dziewcząt i kobiet.

Co to jest mammoplastyka

Mammoplastyka to operacja polegająca na zmianie wielkości piersi, eliminacji wrodzonych i nabytych wad estetycznych oraz korekcji zmian związanych z wiekiem.

Operację można wykonać z implantacją lub bez. Istnieje kilka metod, które dobierane są indywidualnie dla pacjenta, biorąc pod uwagę cele operacji, indywidualne cechy ciała, życzenia. Mammoplastyka pozwala wyeliminować fizjologiczne patologie.

Plastyka piersi łagodzi następujące problemy:

• nieregularny kształt piersi;
• zwiotczenie skóry, utrata kształtu w wyniku karmienia piersią;
• nadmierna objętość gruczołów mlecznych;
• asymetria;
• wzrost rozmiaru piersi;
• protetyka po amputacji.

Głównym celem zabiegu mammoplastyki jest przywrócenie estetycznego wyglądu piersi oraz wyeliminowanie widocznych niedoskonałości. Operacja wykonywana jest wyłącznie w klinikach chirurgii plastycznej, wymaga wstępnego przygotowania, a po niej następuje okres rehabilitacji.

Pierwsze efekty skuteczności ocenia się 30 dni po operacji mammoplastyki, a ostateczne wyleczenie trwa do 3 miesięcy, w zależności od wybranej techniki korekcji.

Mammoplastyka to operacja wykonywana na kilka sposobów, w zależności od celów, indywidualnych cech i wskazań.

Obecnie chirurdzy plastyczni oferują 6 metod korygowania wyglądu piersi:

• mastopeksja (podniesienie i przywrócenie piersi);
• redukcja mammoplastyki;
• korekta kompleksu sutek-otoczka;
• maskulinizujący plastik;
• endoskopowa mammoplastyka laserowa;
• mammoplastyka bez implantów.

Techniki różnią się technologią interwencji chirurgicznej, mają cechy na etapie przygotowawczym i dają różne wyniki. Metodę interwencji korekcyjnej wybiera chirurg plastyczny po konsultacji i wstępnej diagnozie.

Wskazania do

Kliniki chirurgii plastycznej oferują korektę kształtu i wielkości piersi, a także likwidację fizjologicznych niedoskonałości. Mammoplastyka to operacja wykonywana według wskazań lub na życzenie pacjenta.

Wskazania obejmują następujące patologie, wady kosmetyczne i choroby:

• Obwisłe piersi (mastoptoza) w wyniku aktywnego i długotrwałego karmienia piersią, zmiany związane z wiekiem, zmniejszenie elastyczności skóry, zmiany masy ciała.
• Wrodzona hipoplazja lub niedorozwój gruczołów sutkowych.

  

• Eliminacja innych wrodzonych lub nabytych defektów i anomalii kosmetycznych.
• Nadmiernie rozwinięte i duże gruczoły sutkowe to problem kosmetyczny i fizjologiczny. Prowadzi do pojawienia się bólu, predysponuje do rozwoju patologii układu mięśniowo-szkieletowego.
• Asymetria to rozbieżność w wielkości gruczołów mlecznych. Anomalia może być wrodzona lub objawiać się po zakończeniu karmienia piersią, ostrymi chorobami zapalnymi.
• Niezadowolenie z wyglądu, rozmiaru lub kształtu piersi. Konieczność poprawy walorów estetycznych piersi.
• Ginekomastia, czyli przerost gruczołów mlecznych w wyniku zaburzeń równowagi hormonalnej u mężczyzn.
• Usunięcie piersi z powodu rozwoju nowotworów złośliwych. Chirurgia plastyczna rozwiązuje problem estetyki poprzez wszczepienie implantu w kilku etapach.
• Fizjologiczne lub kosmetyczne wady sutków.

Przeciwwskazania

Operacja korygująca kształt i wielkość piersi wymaga nie tylko obecności wskazań, ale także braku przeciwwskazań. Mammoplastyki nie można wykonać z wielu powodów.

Lista przeciwwskazań do zabiegu korekcyjnego:

• wiek do 18 lat (gruczoły sutkowe nie zostały jeszcze całkowicie uformowane, dlatego interwencja chirurgiczna może zakłócić proces rozwoju);
• schorzenia onkologiczne niewymagające radykalnych metod leczenia (w przypadku amputacji w tym samym czasie lub po 3-6 tygodniach wykonuje się operację plastyczną piersi z wszczepieniem protezy);
• choroba psychiczna (może działać jako kategoryczne lub tymczasowe przeciwwskazanie);
• HIV;
• wirusowe zapalenie wątroby wszystkich typów;
• cukrzyca;
• choroby przewlekłe w fazie zaostrzenia (w przypadku utrzymującej się remisji decyzję podejmuje się indywidualnie, w zależności od stanu organizmu);
• phlebeurysm;
• zakrzepica;
• zmniejszone krzepnięcie krwi;
• ostre infekcje bakteryjne i wirusowe;
• okres ciąży i karmienia piersią (nie wcześniej niż 1-1,5 roku po porodzie dozwolone jest rozpoczęcie działań przygotowawczych do powiększenia piersi);
• nadmierna masa ciała, otyłość (BMI powyżej 30);
• reumatyzm;
• toczeń.

W przypadku zdiagnozowania jednego lub więcej problemów z powyższej listy operacja mammoplastyki zostaje odroczona do całkowitego wyzdrowienia lub jest surowo zabroniona. Ostateczną decyzję podejmuje chirurg plastyczny.

Przygotowanie do mammoplastyki

Mammoplastyka to operacja wymagająca dokładnego przygotowania, która rozpoczyna się od wyboru kliniki chirurgii plastycznej i specjalisty. Po tym pacjent oczekuje kilku przedoperacyjnych etapów przygotowawczych.

Wstępna konsultacja ze specjalistą i badanie - początek przygotowania, ocena stanu pacjenta, ustalenie ostatecznych celów i dalsze badania. Na tym etapie pacjent wyraża życzenia co do efektu końcowego, otrzymuje podstawowe informacje dotyczące metod operacji.

Lekarz pomaga w podjęciu decyzji w wyborze implantów, pomaga wybrać najlepszą opcję w oparciu o postawione zadania, doradza w całym procesie i późniejszej rehabilitacji, czasie i kosztach.

W kolejnym etapie przygotowania przedoperacyjnego przeprowadza się badanie i konsultacje z następującymi specjalistami:

• ginekolog;
• onkolog;
• dentysta;
• anestetysta;
• terapeuta.

W przypadku chorób przewlekłych w fazie remisji chirurg plastyczny może skierować na badanie do specjalisty w celu podjęcia ostatecznej decyzji o możliwości interwencji chirurgicznej.

Oprócz egzaminowania i konsultacji specjalistów na etapie przygotowawczym należy ukończyć następujące badania:

• EKG;
• fluorografia;
• koagulogram;
• USG piersi;
• analiza na obecność przeciwciał przeciwko wirusowi zapalenia wątroby;
• testy na obecność wirusa HIV i kiły;
• ogólne i biochemiczne badanie krwi;
• ogólna analiza moczu.

Aby uzyskać pełną informację o stanie organizmu, pacjent przekazuje chirurgowi plastycznemu maksimum informacji o przebytych chorobach, występujących patologiach i reakcjach alergicznych na leki.

Po zebraniu wszystkich danych klinicznych pacjentki rozpoczyna się planowanie terminu operacji z uwzględnieniem cyklu miesiączkowego - operacji nie wykonuje się w trakcie miesiączki. Po ustaleniu terminu operacji chirurg informuje pacjenta o potrzebie dwutygodniowego przygotowania w warunkach ambulatoryjnych.

Domowe przygotowanie do operacji plastycznej polega na przestrzeganiu poniższych zasad:

• Dwutygodniowe unikanie leków, suplementów diety i pokarmów zmniejszających krzepliwość krwi.
• Dwutygodniowe zaprzestanie spożywania alkoholu, nikotyny, leków psychotropowych i innych środków odurzających.
• Przejście na dietę - ograniczenie spożycia soli, cukru, unikanie szkodliwych pokarmów.
• Opieka zdrowotna - każda choroba, nawet katar, może być powodem odroczenia operacji plastycznej.

Dodatkowo eksperci zalecają przygotowanie codziennego życia na okres rekonwalescencji. Zadbaj z wyprzedzeniem o stworzenie komfortowych warunków do rehabilitacji w oparciu o przewidywane ramy czasowe i kup wszystko, czego potrzebujesz do szybkiego powrotu do zdrowia.

Mammoplastyka Augmentacyjna

Mammoplastyka augmentacyjna to operacja polegająca na powiększeniu gruczołów sutkowych. Istotą techniki jest wykonanie operacji chirurgicznej mającej na celu wszczepienie implantu, który zapewnia zwiększenie objętości piersi. Interwencja chirurgiczna wykonywana jest wyłącznie w znieczuleniu ogólnym.

W chirurgii plastycznej stosowane są 2 rodzaje implantów:

• silikon - składa się z muszli wypełnionej spoistym lub lepkim żelem;
• endoprotezy solankowe - muszla jest wypełniona solą fizjologiczną.

Wielkość i kształt implantu dobiera się indywidualnie, uwzględniając życzenia pacjenta dotyczące wyniku operacji korekcyjnej. Istnieją okrągłe implanty i anatomicznie ukształtowane endoprotezy, które pozwalają na odtworzenie najbardziej naturalnego kształtu i wielkości piersi. Objętości zastosowanych implantów różnią się w zależności od pożądanego rozmiaru piersi.

Producenci przedstawiają 3 opcje rozmiarów:

• implant 150 ml na 1 rozmiar piersi;
• implant 300 ml dla rozmiaru 2;
• implant 450 ml dla 3 rozmiarów.

Implanty różnią się również fakturą powłoki. Proteza z reliefową powierzchnią skuteczniej zakorzenia się dzięki wypełnieniu ubytków tkanką łączną. Implanty gładkie mają niższy wskaźnik przeżywalności.

Sposób operacji dobierany jest w zależności od obrazu klinicznego.

Istnieją 3 techniki, które są wybierane na podstawie celów operacji:

1. Metoda podsutkowa polega na wszczepieniu implantu poprzez nacięcie chirurgiczne wykonane w dolnej części piersi, wzdłuż fałdu podpiersiowego. Rozważana metoda pozwala zamaskować bliznę w naturalnym fałdzie i jest uważana za najbezpieczniejszą ze względu na minimalne ryzyko powikłań.
2. Do implantacji okrągłych implantów stosuje się technikę polegającą na nacięciu pod pachą.
3. Technika pachowa - nacięcie do implantacji wykonuje się wzdłuż dolnej części otoczki brodawki sutkowej.

Po założeniu implantu następuje ostatni etap - założenie szwów. W chirurgii plastycznej stosuje się szew wchłanialny, dzięki czemu po zagojeniu blizny pooperacyjnej nie jest wymagane zdejmowanie szwów. Czas pracy wynosi od 40 minut do 2 godzin.

Rehabilitacja pooperacyjna wymaga obserwacji szpitalnej przez 3-5 dni. Wstępna ocena wyniku jest możliwa po 30 dniach, a jego utrwalenie - nie wcześniej niż po 60 dniach.

Lifting piersi - mastopeksja

Mastopeksja jest stosowana przy opadaniu piersi, gdy skóra traci elastyczność, a piersi zaczynają wiotczeć. Istnieją 3 stopnie opadania powiek, które są stosowane w diagnostyce. W zależności od położenia brodawki w stosunku do fałdu podsutkowego (piersi) określa się stopień problemu i dobiera odpowiednie metody.

Mastopeksja to jedna z nielicznych operacji plastycznych, które można wykonać w znieczuleniu miejscowym niewymagającym znieczulenia ogólnego.

Aby przeprowadzić mastopeksję, stosuje się techniki opisane poniżej:

1. Mastopeksja okołowierzchołkowa - Chirurgiczne podniesienie skóry piersi poprzez nacięcie wokół otoczki brodawki. Zaletą tej techniki jest to, że nie narusza tkanki piersi - korygowana jest tylko skóra. Rozważana technika jest stosowana w leczeniu opadania powieki pierwszego stopnia z drobnymi korektami.
2. Mastopeksja w kształcie litery T. - Metoda liftingu piersi poprzez częściowe wycięcie obszarów skóry. Cięcie wykonuje się wzdłuż krawędzi otoczki brodawki, idąc pionowo do fałdu piersiowego. Technika ma znaczenie w leczeniu mastoptozy 2 i 3 stopni. Czasami w połączeniu z mammoplastyką redukcyjną, aby uniknąć powikłań pooperacyjnych związanych z nadmierną objętością piersi.
3. Mastopeksja pionowa - nacięcia wykonuje się wzdłuż obrysu otoczki brodawki oraz pionowo, w górę iw dół. Podczas operacji usuwa się niepotrzebny obszar skóry i zszywa tkankę gruczołu.

W niektórych przypadkach, przy niewielkim nasileniu mastoptozy, stosuje się metodę augmentacji. Problem zwiotczenia piersi rozwiązuje wszczepienie małego implantu o anatomicznym kształcie.

Mammoplastyka redukcyjna

Wskazaniem do mammoplastyki redukcyjnej jest przerost piersi - nadmierna objętość.

Czynniki predysponujące do przerostu piersi:

• nadwaga;
• genetyczne predyspozycje;
• zaburzenia endokrynologiczne;
• ciąża.

Nadmierna masa gruczołów mlecznych w ciężkiej postaci zagraża zdrowiu układu mięśniowo-szkieletowego, zwiększa ryzyko wystąpienia osteochondrozy kręgosłupa szyjnego, przepuklin międzykręgowych, przewlekłego zapalenia wymienia i bólu.

Mammoplastyka redukcyjna ma na celu zlikwidowanie nadmiernej masy, a także skorygowanie związanych z tym problemów - mastoptozy, asymetrii gruczołów sutkowych.

Istotą mammoplastyki redukcyjnej jest częściowe usunięcie tkanki piersi i skóry, przy zachowaniu jego funkcjonowania i zdolności do karmienia piersią po okresie rehabilitacji. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Czas trwania wynosi od 1 do 3 godzin, w zależności od złożoności i indywidualnych cech.

Korekta kompleksu brodawka-otoczka

Korekta kompleksu brodawka-otoczka wykonywana jest jako oddzielny zabieg lub w połączeniu z innymi rodzajami operacji plastycznych, których celem jest poprawa piersi. Zabieg jest wskazany w przypadku nieproporcjonalnego rozmiaru otoczki i brodawek, do korekty kształtu lub odbudowy.

W zależności od realizowanych celów stosuje się różne techniki:

• W celu skorygowania otoczki brodawki stosuje się metodę częściowego wycięcia tkanki pigmentowanej i uformowania odpowiedniego kształtu. Aby przywrócić otoczkę, stosuje się przeszczep pigmentowanych obszarów skóry z okolicy krocza lub wprowadzenie pigmentu przez tatuaż.
• Odbudowa zapadniętych brodawek jest wymagana, aby przywrócić funkcje gruczołu mlekowego i wyeliminować defekt kosmetyczny. Powstaje poprzez otwarcie przewodów mlecznych. Blizna pooperacyjna w tym przypadku nie przekracza 1 cm, a okres rekonwalescencji trwa do 1 miesiąca.
• Zmniejszenie rozmiaru brodawki odbywa się metodą klinowego wycięcia części tkanki, a następnie założeniem szwów.
• Rekonstrukcja sutków to złożona operacja wykonywana podczas zakładania endoprotezy po amputacji piersi. Chirurg plastyczny formuje sutek ze skóry piersi, a na otoczkę brodawki wykorzystuje się skórę dawcy z innych części ciała.

Powtarzający się

Wielokrotna mammoplastyka jest wskazana w przypadku problemów z wcześniej zainstalowanym implantem. Specyfika ponownej interwencji jest określana w zależności od problemów, które należy wyeliminować.

Powody reoperacyjnej mammoplastyki:

• deformacja implantów;
• błędy medyczne w procesie korekty;
• zbyt duże implanty;
• dyskomfort, ból;
• procesy zapalne;
• krwawienie;
• pęknięcie implantu;
• zmiana kształtu piersi po ciąży, karmieniu piersią, utracie wagi.

Ponowna mammoplastyka jest wykonywana nie wcześniej niż 6 miesięcy po poprzedniej operacji, jeśli stan pacjenta nie wymaga pilnej interwencji.

Nacięcia wykonuje się wzdłuż linii blizny. Istotą operacji jest usunięcie nieodpowiedniego implantu, wycięcie tkanki bliznowatej i założenie nowego, indywidualnie dobranego implantu. Specyfika powtarzanych operacji plastycznych jest podyktowana obecnością współistniejących patologii.

Nie przegap najpopularniejszego artykułu w kolumnie: Lifting piersi bez implantów - wszystkie metody, metody i procedury. Wydajność, zdjęcia przed i po.

Maskulinizacja

Mammoplastyka maskulinizująca wykonywana jest w połączeniu z operacją zmiany płci, a także po usunięciu gruczołu mlekowego podczas leczenia raka. Mammoplastyka maskulinizująca polega na częściowej resekcji skóry piersi oraz samej piersi.

Do rekonstrukcji piersi wszczepia się endoprotezę solankową, a niedoskonałości kosmetyczne niweluje korygując kompleks brodawka-otoczka.

Osobliwością maskulinizującej mammoplastyki jest całkowita utrata funkcji piersi, bez możliwości wyzdrowienia. Dlatego operację poprzedza poważne przygotowanie medyczne i psychologiczne. Czas operacji wynosi od 1,5 do 3,5 godziny, a okres rehabilitacji do 3 miesięcy.

Laser endoskopowy

Laserowa korekcja kształtu i wielkości piersi to alternatywa dla tradycyjnej chirurgii. Operacja wykonywana jest metodą sprzętową za pomocą endoskopu laserowego. Osobliwością i zaletą tej techniki jest minimalny rozmiar blizn i szybki powrót do zdrowia.

Podczas operacji wykonuje się nacięcia w jamie pachowej lub w fałdzie piersiowym w celu wszczepienia implantu.

Lista zalet laserowej mammoplastyki endoskopowej:

• pozwala zminimalizować utratę krwi;
• niskie ryzyko dalszych powikłań;
• krótki okres rehabilitacji
• dzięki możliwości wizualizacji procesu zmniejsza się ryzyko błędu medycznego.

Mammoplastyka bez implantów

Mammoplastyka to operacja, którą można wykonać bez użycia endoprotezy. Implant jest ciałem obcym w organizmie, dlatego w przypadku przeciwwskazań stosuje się operację, zwane „lipofillingiem”. Istotą mammoplastyki bez implantów jest powiększenie piersi i przywrócenie jej kształtu poprzez przeszczepienie podskórnej tkanki tłuszczowej z innych części ciała.

Główne cechy tej techniki:

• długotrwała rehabilitacja nie jest wymagana;
• czas trwania zabiegu do 1,5-2 godzin;
• minimalna lista przeciwwskazań;
• niskie ryzyko powikłań;
• brak reakcji odrzucenia.

Efekt utrzymuje się przez 2 lata, po czym wymagana jest druga operacja, po której należy przeprowadzić korektę.

Procedura rehabilitacyjna

Cechy rekonwalescencji po operacji zależą od zastosowanej techniki, indywidualnych możliwości organizmu, skuteczności taktyk rehabilitacyjnych. Uniwersalne podejście obejmuje następujące kroki w okresie rehabilitacji.

• Pozostań w klinice od 1 do 5 dni.
• Stosowanie antybiotyków w celu zapobiegania rozwojowi powikłań w postaci infekcji bakteryjnych i ropienia szwów.
• Pielęgnacja miejscowa (stosowanie maści do leczenia blizny pooperacyjnej, dezynfekcja, ciasne opatrunki).
• Noszenie odzieży uciskowej.

W domu pacjenci kontynuują miejscową pielęgnację blizny pooperacyjnej, przyjmując przepisane leki. W okresie gojenia się blizn nie można odwiedzać solarium, sauny, siłowni, basenu.

Stres emocjonalny i fizyczny jest przeciwwskazany. Po 14-30 dniach przechodzą zaplanowane badanie w celu wstępnej oceny wyników i ustalenia strategii dalszego leczenia.

Możliwe komplikacje

Mammoplastyka to operacja, która wiąże się ze zwiększonym ryzykiem dla zdrowia, dlatego lekarz z wyprzedzeniem ostrzega pacjenta o możliwych powikłaniach. Powikłania występują w większości przypadków z powodu naruszenia technologii operacji, w wyniku niewłaściwej pielęgnacji w okresie rehabilitacji lub z powodu indywidualnych cech organizmu.

Poniżej znajduje się lista możliwych powikłań pooperacyjnych:

• Infekcja blizną, rozwój ostrego procesu zapalnego jest wynikiem przenikania bakterii w procesie interwencji lub naruszenia zasad pielęgnacji szwu.
• Martwica tkanek miękkichd - wynik procesu zapalnego lub niedostatecznego ukrwienia gruczołu sutkowego.
• Nagromadzenie surowiczego płynu występuje z powodu upośledzenia funkcji drenażu układu limfatycznego lub błędów chirurgicznych.
• Krwiak To najczęstsza komplikacja. W większości przypadków nie wymaga leczenia, ale jeśli w jamie z implantem pojawi się siniak, może rozwinąć się proces zapalny i konieczna może być ponowna interwencja.
• Powolna regeneracja tkanki i odrzucenie protezy następuje w wyniku cech organizmu lub naruszenia technologii.
• Wady kosmetyczne - blizny keloidowe, rozstępy na skórze piersi.
• Utrata implantu w wyniku zerwania szwu - rzadkie powikłanie po wszczepieniu dużych implantów i słabej regeneracji tkanek.
• Niektóre rodzaje operacji tak niemożliwe w przyszłym karmieniu piersią.

Koszt

Mammoplastyka to operacja, która nie podlega standardowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu. Cena za niewykonanie operacji ustalana jest indywidualnie, biorąc pod uwagę specyfikę techniki, wybrane implanty oraz życzenia co do wyniku. Średni koszt operacji plastycznej korygującej kształt i rozmiar piersi przedstawia poniższa tabela.

Projekt artykułu: Mila Friedan

Film o mammoplastyce

Recenzje o mammoplastyce: