Νεοπλάσματα δέρματος: φωτογραφίες και περιγραφές στο κεφάλι, τα χέρια, το πρόσωπο και το σώμα. Πώς να αντιμετωπίσετε καλοήθη και κακοήθη νεοπλάσματα

Κλινικά, ο όρος "νεόπλασμα" υποδηλώνει τοπική υπερανάπτυξη οποιουδήποτε ιστού του σώματος. Στο δέρμα, αντιπροσωπεύονται από πρωτογενείς και δευτερογενείς όγκους, νέους και αιμόδερμα.

Στη δερματολογική πρακτική, οι όγκοι χωρίζονται σε καλοήθεις και κακοήθεις. Παρακάτω θα βρείτε μια λεπτομερή φωτογραφία και μια λεπτομερή περιγραφή καθενός από αυτά.

Γιατί προκύπτουν

Η μελέτη των νεοπλασμάτων του δέρματος συνεχίζεται. Οι ακριβείς λόγοι για την εμφάνισή τους δεν έχουν τεκμηριωθεί, αλλά οι επιστήμονες υπέβαλαν διάφορες θεωρίες σχετικά με αυτό το σκορ.

Οι προκλητικοί παράγοντες μπορεί να είναι:

• αυξημένη κληρονομικότητα (παρουσία νεοπλασμάτων σε συγγενείς).
• ατομικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου (ανοιχτό δέρμα και μαλλιά, γήρας)
• έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία, ακτινοβολία και ακτινογραφίες ·
• ιογενής λοίμωξη;
• παρατεταμένο τραύμα στο δέρμα.
• χρόνια έκθεση στο δέρμα χημικών καρκινογόνων (νιτροζοαμίνες, βενζοπυρένιο, αρωματικές αμίνες κ.λπ.)
• τσιμπήματα εντόμων;
• μεταστατικές διεργασίες παρουσία ογκολογικής διαδικασίας στο σώμα.
• παραβίαση του τροφισμού του δέρματος, εξ ου και τα χρόνια έλκη του δέρματος.
• εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα (λόγω ανοσοκατασταλτικής θεραπείας, λοίμωξης HIV κ.λπ.).

Τύποι νεοπλασμάτων του δέρματος

Τα νεοπλάσματα στο δέρμα από την προέλευσή τους μπορούν να χωριστούν σε πρωτογενή (εκείνα που σχηματίζονται από τον ίδιο τον ιστό του δέρματος) και δευτερεύοντα (εκείνα που μεταστάσεις στο δέρμα και την επιδερμίδα από εστίες άλλου εντοπισμού). Το τελευταίο περιλαμβάνει επίσης αιμόδερμα. Προκύπτουν ως αποτέλεσμα του παθολογικού πολλαπλασιασμού κακοηθών κυττάρων του αιματοποιητικού συστήματος.

Υπάρχει μια διαίρεση των νεοπλασμάτων σε καλοήθη, προκαρκινικά (προκαρκινικά) και κακοήθη (τον ίδιο τον καρκίνο). Αυτή η ταξινόμηση σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε τη μέθοδο θεραπείας και την πρόγνωση ζωής για τον ασθενή.

Το Nevi πρέπει να διακρίνεται από τους όγκους του δέρματος. Αυτά είναι καλοήθη νεοπλάσματα που ανήκουν σε δερματικές δυσπλασίες.

Κακοήθη νεοπλάσματα

Τα νεοπλάσματα στο δέρμα κακοήθης φύσης στη Ρωσική Ομοσπονδία στη δομή της ογκολογικής νοσηρότητας ανέρχονται σήμερα σε 9,8% και 13,7% σε άνδρες και γυναίκες, αντίστοιχα. Άτομα που ζουν σε περιοχές με υψηλή φωτοαπομόνωση και έχουν ανοιχτόχρωμο δέρμα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην ασθένεια. Ο αριθμός των νέων περιπτώσεων καρκίνου του δέρματος έχει αυξηθεί κατά το ένα τρίτο τα τελευταία δέκα χρόνια.

Οι κακοήθεις όγκοι του δέρματος περιλαμβάνουν:

• βασικοκυτταρικό καρκίνωμα;
• Σάρκωμα Kaposi;
• λιποσάρκωμα;
• καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων;
• μελάνωμα κ.λπ.

Βασάλωμα

Ένας από τους πιο κοινούς επιθηλιακούς όγκους του δέρματος. Σχηματίζεται από άτυπα κύτταρα της βασικής στρώσης της επιδερμίδας, από όπου πήρε το όνομά της. Ο όγκος χαρακτηρίζεται από μακροχρόνια πρόοδο, περιφερειακή ανάπτυξη, κατά την οποία συμβαίνει η καταστροφή των γύρω ιστών. Το καρκίνωμα των βασικών κυττάρων δεν είναι επιρρεπές σε μετάσταση.

Αυτή η παθολογία αναπτύσσεται κυρίως σε ηλικιωμένους και ηλικιωμένους, εντοπίζεται κυρίως στο πρόσωπο, το λαιμό και το κεφάλι (το τριχωτό της κεφαλής). Μερικές φορές το καρκίνωμα των βασικών κυττάρων αναφέρεται ως προκαρκινικό. υπό την επήρεια ορισμένων παραγόντων, εκφυλίζεται σε μετατυπικό καρκίνο.

Η πρώτη εκδήλωση ενός αναδυόμενου όγκου είναι ένα πυκνό ημισφαιρικό οζίδιο που δεν ανεβαίνει πάνω από το δέρμα. Το χρώμα του συμπίπτει συνήθως με το χρώμα του δέρματος ή διαφέρει ελαφρώς (ελαφρά ροζ απόχρωση).

Στο αρχικό στάδιο, ο ασθενής δεν παραπονιέται. Κατά τη διάρκεια αρκετών ετών, η βλατίδα μεγαλώνει, φτάνοντας σε διάμετρο 1 ή 2 cm. Το κέντρο του καταρρέει σταδιακά, αιμορραγεί και κρούστα.

Κάτω από το τελευταίο, υπάρχει διάβρωση ή έλκος με στενή κορυφογραμμή κατά μήκος των άκρων, το οποίο, με την πάροδο του χρόνου, ουλώνει και μεγαλώνει κατά μήκος της περιφέρειας.

Το βασάλωμα φτάνει σε μέγεθος 10 ή περισσότερα εκατοστά. Η μόλις ροζ papule μετατρέπεται είτε σε μια επίπεδη πλάκα με απολέπιση, είτε σε έναν κόμβο που ανεβαίνει αισθητά πάνω από την επιφάνεια του δέρματος, ή ένα βαθύ έλκος που καταστρέφει τον υποκείμενο ιστό (μέχρι το οστό).

Λιποσάρκωμα

Αυτό είναι ένα νεόπλασμα στο δέρμα των λιποκυττάρων μεσεγχυματικής προέλευσης. Στις παρακάτω φωτογραφίες, μπορείτε να δείτε σε ποιο μέγεθος φτάνουν αυτοί οι όγκοι. Οι περιγραφές σε κλινικά βιβλία αναφοράς μιλούν για το λιποσάρκωμα ως μάζα που τείνει να εμφανίζεται στους γλουτούς, τους μηρούς και τον οπισθοπεριτοναϊκό ιστό. Είναι πιο συχνή σε άνδρες άνω των 40 ετών.

Αρχικά, εμφανίζεται ένα πρήξιμο και μετά ένας κόμβος. Δεν υπάρχουν ακόμη υποκειμενικές αισθήσεις. Κατά την ψηλάφηση, το οζίδιο είναι πυκνό, ελαστικό, κινητό.

Στη συνέχεια, ο όγκος μεγαλώνει, γίνεται κόκκινος και αρχίζουν οι φλεγμονώδεις διαδικασίες. Το μεγάλο λιποσάρκωμα μπορεί να τσιμπήσει νεύρα και αιμοφόρα αγγεία και ακόμη και να αναπτυχθεί σε αυτά, προκαλώντας τροφικές διαταραχές ιστού και πόνο.

Το σάρκωμα του Kaposi

Πρόκειται για μια συστηματική πολυεστιακή νόσο αγγειακής προέλευσης με κυρίαρχη βλάβη του δέρματος, του λεμφικού συστήματος και των εσωτερικών οργάνων. Αναφέρεται σε όγκους ενδοθηλιακού χαρακτήρα και αναπτύσσεται κυρίως σε άτομα με σοβαρή ανοσοκαταστολή.

Με μορφολογία, οι εστίες του δέρματος του σαρκώματος είναι αρκετά διαφορετικές. Έρχονται με τη μορφή κηλίδων, οζιδίων, διεισδυτικών πλακών κ.λπ.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι σαρκώματος:

• Κλασικό (Ευρωπαϊκό).
• Ενδημικό (Αφρικανικό).
• Επιδημία (με HIV).
• Ανοσοκατασταλτική (ανοσοανεπάρκεια που προκαλείται από φάρμακα και θεραπευτικούς χειρισμούς).

Ο πρώτος τύπος παρατηρείται σε ηλικιωμένους και ηλικιωμένους, έχει ευνοϊκή πορεία. Τα στοιχεία αναπτύσσονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεκάδες χρόνια στην εγγύς κατεύθυνση και δεν δίνουν στον ασθενή δυσάρεστες αισθήσεις. Οι βλάβες εντοπίζονται συχνότερα στα κάτω άκρα, είναι γαλαζοπράσινες κηλίδες διαμέτρου έως 5 cm με λείες άκρες, μοιάζουν με αιματώματα.

Στη διαδικασία της ανάπτυξης, μετατρέπονται σε οζίδια, συγχωνεύονται. Οι μεγάλοι κόμβοι σκουραίνουν και τελικά ελκών. Το οίδημα εμφανίζεται κατά μήκος των άκρων των στοιχείων, που προκαλείται από τη στασιμότητα της λέμφου στο λεμφικό σύστημα.

Ο αφρικανικός τύπος είναι δύσκολος, επηρεάζοντας τους νέους. Συχνά παρατηρείται πλήρης πορεία της νόσου. Το σάρκωμα του African Kaposi εκδηλώνεται σε διάφορους τύπους σχηματισμών - από κόμβους έως λεμφαδενοπάθεια.

Ο πιο κακοήθης τύπος στοιχείων αυτού του τύπου σαρκώματος θεωρείται «ανθοφορία» (αναπτύσσεται με τη μορφή βλάστησης - στην εμφάνιση μοιάζει με κουνουπίδι) Χαρακτηρίζεται από βαθιές βλάβες του δέρματος, του υποδόριου ιστού και των υποκείμενων ιστών μέχρι το οστό.

Με τη μόλυνση από τον ιό HIV, ένας όγκος μπορεί να εντοπιστεί κυριολεκτικά οπουδήποτε στο σώμα, ακόμη και επηρεάζοντας τα εσωτερικά όργανα. Οι πιο συχνές τοποθεσίες είναι το στόμα, το στομάχι και το δωδεκαδάκτυλο. Το ρεύμα είναι βαρύ. Ο ανοσοκατασταλτικός τύπος είναι παρόμοιος στην εκδήλωσή του με αυτόν που σχετίζεται με τον HIV.

Καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων

Κακοήθης όγκος από το επιθήλιο. Σχηματίζεται από άτυπα κερατινοκύτταρα που πολλαπλασιάζονται τυχαία.Η διαδικασία ξεκινά στην επιδερμίδα, βαθμιαία μετακινείται σε βαθύτερα στρώματα. Ο όγκος χαρακτηρίζεται από τάση μεταστατικής διαδικασίας.

Το καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων εμφανίζεται 10 φορές λιγότερο συχνά από το καρκίνωμα των βασικών κυττάρων. Πιο συχνά επηρεάζονται από λευκούς άντρες, των οποίων ο τόπος κατοικίας είναι ένα ηλιόλουστο ζεστό κλίμα.

Ο εντοπισμός του σπειροκυτταρικού επιθηλίου είναι διαφορετικός. Το πιο αγαπημένο μέρος για το σχηματισμό καρκινώματος πλακωδών κυττάρων είναι το όριο της μετάβασης της βλεννογόνου στο δέρμα. Αυτές οι περιοχές περιλαμβάνουν τα χείλη και τα γεννητικά όργανα.

Στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης του καρκίνου, εμφανίζεται μια διείσδυση με μια πανύψηλη υπερκερατωτική (τραχιά) επιφάνεια. Το χρώμα του σχηματισμού είναι συνήθως γκρι ή κίτρινο-καφέ.

Αρχικά, δεν υπάρχουν παράπονα, όπως με το καρκίνωμα των βασικών κυττάρων. Κατά τη διαδικασία της ανάπτυξης, ο όγκος μπορεί να φτάσει τα μεγέθη έως 1 cm. Αυτή τη στιγμή, ένας πυκνός κόμβος είναι ήδη αισθητός και συνεχίζει να μεγαλώνει. Τελικά, το καρκίνωμα πλησιάζει το μέγεθος ενός καρυδιού.

Ο όγκος αναπτύσσεται σε δύο κατευθύνσεις - πάνω ή βαθιά στους ιστούς. Το τελευταίο συνήθως συνοδεύεται από το σχηματισμό έλκους, το οποίο επηρεάζει όχι μόνο το χόριο και την επιδερμίδα, αλλά φτάνει επίσης στον ιστό των οστών και των μυών.

Ένα έλκος στο καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων δεν επουλώνεται. Ο ασθενής πάσχει από βασανιστικό πόνο στη θέση του σχηματισμού του. Στο μέλλον, μια παράβαση της γενικής ευημερίας και των μολυσματικών επιπλοκών που σχετίζονται με ανοσοκατασταλτικές διεργασίες που συνοδεύουν οποιαδήποτε ογκοπαθολογία συμμετέχουν στα παράπονα.

Μελάνωμα

Αυτός είναι ένας όγκος νευροεκτοδερμικής προέλευσης. Αποτελείται από κακοήθη μελανοκύτταρα. Ο κύριος παράγοντας που προκαλεί θεωρείται η υπεριώδης ακτινοβολία.

Το μελάνωμα αναπτύσσεται τόσο από προϋπάρχοντα νεύρο (σημάδι γέννησης) όσο και από καθαρό δέρμα.

Τα σημάδια κακοήθειας περιλαμβάνουν:

• ασυμμετρία;
• ασαφείς άκρες;
• άνιση χρώμα?
• διάμετρο άνω των 6 mm.
• η εξέλιξη του σημείου ηλικίας (οποιεσδήποτε αλλαγές στον τυφλοπόντικα - ξαφνική ανάπτυξη, αλλαγή χρώματος κ.λπ.) είναι το πιο χαρακτηριστικό σημάδι!

Μην χάσετε το πιο δημοφιλές άρθρο στηλών: Λάδι Amaranth - ιδιότητες και εφαρμογή στην κοσμετολογία, σχόλια, η τιμή του προϊόντος.

Καλοήθη νεοπλάσματα

Τα νεοπλάσματα στο δέρμα που ανήκουν στην κατηγορία των καλοήθων, όπως φαίνεται στη φωτογραφία και στην περιγραφή τους, δεν είναι επιρρεπή σε ταχεία ανάπτυξη, μετάσταση και υποτροπή μετά την αφαίρεση.

Αυτοί οι όγκοι περιλαμβάνουν:

• αθήρωμα
• αιμαγγείωμα;
• λεμφαγγειο;
• κονδυλώματα
• moles (nevi);
• ινομυώματα κ.λπ.

Τα νεοπλάσματα στο δέρμα (φωτογραφίες και περιγραφές παρουσιάζονται παραπάνω) καλοήθους φύσης, παρά τη σχετικά ασφαλή φύση τους, μερικές φορές μπορούν ακόμη να μετατραπούν σε προκαρκινικούς και ακόμη και καρκίνο.

Προκαρκινικές καταστάσεις

Η προκαρκύρωση είναι μια παθολογική κατάσταση οποιουδήποτε ιστού του σώματος, η οποία, με ποικίλους βαθμούς πιθανότητας, μπορεί να συμβάλει στην έναρξη μιας κακοήθους διαδικασίας.

Οι ακόλουθες ασθένειες θεωρούνται προκαρκινικές για το δέρμα:

• Η νόσος του Bowen
• Η νόσος του Paget κ.λπ.

Η νόσος του Bowen είναι ένας ενδοεπιδερμικός καρκίνος που τείνει να γίνει πλακώδης. Είναι μια φλεγμονώδης ασθένεια χρόνιας φύσης, η οποία σχετίζεται με υπερβολικό πολλαπλασιασμό άτυπων κερατινοκυττάρων. Εμφανίζεται σε ηλικιωμένους.

Ο όγκος έχει επεμβατική ανάπτυξη, αναπτύσσεται όχι μόνο στην επιδερμίδα, αλλά και σε βαθύτερους ιστούς. Μπορεί να εντοπιστεί σε οποιοδήποτε μέρος του δέρματος και των βλεννογόνων, αλλά πιο συχνά στον κορμό.

Τα στοιχεία έχουν την εμφάνιση κηλίδων ροζ απόχρωσης με αδιάκριτες στρογγυλεμένες άκρες. Κάτω από αυτά υπάρχει μια διείσδυση, λόγω της οποίας οι σχηματισμοί ανεβαίνουν ελαφρώς. Είναι τραχιά στην αφή, καλύπτονται με κλίμακες. Όταν ξεφλουδίζετε το τελευταίο, ανοίγει μια διαβρωτική, αιμορραγική επιφάνεια.

Η νόσος του Paget είναι ένα μεταστατικό αδενοκαρκίνωμα. Η πηγή ανάπτυξης, όπως και στη νόσο του Μπουέν, βρίσκεται ενδοεπιδερμικά. Η τυπική τοποθεσία είναι οι μαστικοί αδένες, πιο συγκεκριμένα η ζώνη της θηλής και το areola.

Η ανάπτυξη του όγκου διεισδύει (αναπτύσσεται στους υποκείμενους ιστούς). Κλινικά εκδηλώνεται ως μονόπλευρη φαγούρα πλάκα με σαφή περίγραμμα σε γυναίκες άνω των 40 ετών. Η επιφάνεια καλύπτεται με κλίμακες και κρούστες. Το στοιχείο αυξάνεται σε μέγεθος, αρχίζει να κάνει μετάσταση. Το αποτέλεσμα είναι ο καρκίνος του μαστού.

Διαγνωστικά

Τα νεοπλάσματα του δέρματος, οι φωτογραφίες και οι περιγραφές των οποίων παρουσιάστηκαν παραπάνω, διαγιγνώσκονται χρησιμοποιώντας γενικές αρχές. Αυτές περιλαμβάνουν την υποχρεωτική συλλογή αναμνηστικής (παράπονα ασθενούς, κλινικές εκδηλώσεις της νόσου), εξέταση του ασθενούς, διεξοδική οπτική εξέταση των σχηματισμών και ανάλυση δεδομένων από μεθόδους κλινικής και οργανικής εξέτασης (MRI, ακτινογραφία)

Το κύριο πράγμα στην τελική διάγνωση είναι η ιστολογική μέθοδος. Είναι μια μικροσκοπική εξέταση μιας περιοχής παθολογικά αλλοιωμένου ιστού για τον εντοπισμό άτυπων κυττάρων.

Θεραπεία νεοπλασμάτων στο δέρμα

Οι μέθοδοι θεραπείας των νεοπλασμάτων του δέρματος περιλαμβάνουν ιατρική, ακτινοβολία και χειρουργική επέμβαση. Το τελευταίο είναι ριζικό (δηλαδή σας επιτρέπει να απαλλαγείτε από την ασθένεια όσο το δυνατόν πληρέστερα).

Τα δερματικά νεοπλάσματα αντιμετωπίζονται ιατρικά με αντιβιοτική θεραπεία (φωτογραφίες και λεπτομερείς περιγραφές φαρμάκων μπορούν να βρεθούν σε κλινικά βιβλία αναφοράς), ΜΣΑΦ, αναλγητικά οπιοειδών και αιμοστατικά φάρμακα. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται ως συμπτωματική θεραπεία, καθιστά δυνατή την ανακούφιση της κατάστασης του ασθενούς και βελτιώνει κάπως την ποιότητα ζωής.

Η χειρουργική μέθοδος βασίζεται στην αποβολή του νεοπλάσματος. Ο στόχος της θεραπείας είναι να απαλλαγούμε επιτέλους από την ασθένεια, να αποτρέψουμε την υποτροπή.

Η ακτινοθεραπεία πραγματοποιείται συχνότερα για κακοήθεις διεργασίες, ειδικά σε περιπτώσεις όπου η χειρουργική αντιμετώπιση είναι αδύνατη. Επίσης, ο στόχος είναι να αποφευχθεί η επανάληψη της ανάπτυξης του όγκου και των μεταστάσεων του.

Αφαίρεση δερματικών βλαβών

Οι τρόποι αφαίρεσης των δερματικών βλαβών είναι:

• Cryodestruction (με τη βοήθεια υγρού αζώτου, ο όγκος παγώνει, τότε πεθαίνει και εξαφανίζεται). Η μέθοδος δεν εφαρμόζεται στο κεφάλι, με μεγάλους σχηματισμούς και με τον ενδοδερμικό εντοπισμό τους.
• Θεραπεία με λέιζερ. Με τη βοήθεια της ενέργειας λέιζερ, οι παθολογικά υπερφυλλωμένοι ιστοί «καίγονται».
• Χειρουργική εκτομή. Το εύρος της επέμβασης μπορεί να είναι διαφορετικό - απομάκρυνση ενός όγκου εντός υγιών ιστών (ίνωμα, σπίλοι), μαζί με μια κάψουλα (αθήρωμα, λιπόμα) κ.λπ. έως την εκτομή του περιβάλλοντος δέρματος, του υποδόριου ιστού, των γειτονικών λεμφαδένων (καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων και άλλοι κακοήθεις σχηματισμοί).

Για να μην χάσετε τη στιγμή που οι νέες αναπτύξεις στο δέρμα αρχίζουν να απειλούν τη ζωή, πρέπει να καταλάβετε τι πρέπει να αντιμετωπίσετε. Έχοντας μελετήσει τις φωτογραφίες και τις περιγραφές κοινών παθολογιών, μπορεί κανείς να αναλάβει την πηγή της νόσου και να συμβουλευτεί έναν ειδικό έγκαιρα.

Μια άποψη των βλαβών του δέρματος

Πώς να διακρίνετε έναν επικίνδυνο τυφλοπόντικα από έναν ασφαλή:

https://www.youtube.com/watch?v=4q_FgHF7-II

Χαρακτηριστικά των καλοήθων νεοπλασμάτων του δέρματος: